Wawiłow Danuta - Nie Wiem KtoPewnego razu Nie Wiem Kto raniutko wstał z po¶cieli, . na głowę włożył Nie Wiem Co, na nogi włożył Nie Wiem Co, do torby włożył Nie Wiem Co - i tyle go widzieli! I wcale mu nie było Ľle, gdy się tak włóczył Nie Wiem Gdzie na słońcu, w deszczu, w cieniu - obiady jadał albo nie, odpocz±ć siadał albo nie i wcale tym nie martwił się, i grywał na grzebieniu... I od tej pory Nie Wiem Jak odnaleĽć go na ¶wiecie... I nie wie ryba ani rak, i nie wie zwierze ani ptak, i pewnie wy nie wiecie! ← Wstecz |
||
